Άνοιγμα σχολείων: τρομακτικές ελλείψεις, εγκληματική ανευθυνότητα
Τα σχολεία ανοίγουν τη Δευτέρα 14 Σεπτέμβρη με λιγότερους εκπαιδευτικούς, λιγότερες καθαρίστριες, λιγότερες αίθουσες και περισσότερους μαθητές ανά τάξη απ’ ότι πριν το ξέσπασμα της πανδημίας! Χθες, Πέμπτη 10/6, είχαμε ρεκόρ νέων κρουσμάτων (372) και αριθμού διασωληνωμένων (49) και 4 ακόμα νεκρούς. Άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα από την ασθένεια του Covid-19 και οι αρμόδιοι του Υπουργείου Παιδείας και του Δήμου ετοιμάζονται να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία 1,5 εκατομμυρίου μαθητών και εκπαιδευτικών (και των οικογενειών τους) σε συνωστισμένες αίθουσες με μόνα εφόδια μια μάσκα κι ένα παγουρίνο.
Απέναντι στο αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για ολιγομελή τμήματα, ο Μητσοτάκης δήλωσε πριν λίγες μέρες ότι “αυτό θα απαιτούσε αίθουσες που σήμερα πολύ απλά δεν υπάρχουν”. Πρόκειται για το ίδιο επιχείρημα που χρησιμοποιούσε η προηγούμενη δημοτική αρχή για τη μη εφαρμογή της υποχρεωτικότητας της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης που η θεσμοθέτησή της κατακτήθηκε, μετά από δεκαετίες αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος, το 2006 και που, ωστόσο, οι συνθήκες για την εφαρμογή της παραμένουν αντίξοες. Γι’ αυτό το λόγο ο Διδασκαλικός Σύλλογος καλούσε σήμερα σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Δημαρχείο.
Φέτος, έχουν εξαιρεθεί τα νήπια του οικισμού Ρομά του Δροσερού με τη δικαιολογία ότι “είναι πολλά τα παιδιά”. Πολλά νήπια εξακολουθούν να στοιβάζονται σε μαγαζιά που νοικιάζει ο Δήμος, ενώ στο 3ο Δημοτικό Σχολείο πρόκειται να στεγαστεί ένα όμορο νηπιαγωγείο σε μια αίθουσα που άδειασε, λόγω μείωσης των τμημάτων. Στο ίδιο σχολείο, από δύο καθαρίστριες που ήτανε πέρυσι (με 4ωρη βάρδια), φέτος έμεινε μία (6ωρη). Και δεν πρόκειται για εξαίρεση. Σε μια σχολική χρονιά όπου το ζήτημα όχι μόνο της καθαριότητας, αλλά και της απολύμανσης όλων των χώρων, είναι κομβικής σημασίας, οι καθαρίστριες, που έπιασαν δουλειά μόλις χθες, είναι λιγότερες από πέρυσι!
Τα εργασιακά δικαιώματα στη δημόσια εκπαίδευση έχουνε γίνει λάστιχο με πιο κραυγαλέα περίπτωση το πρόσφατο νομοσχέδιο που προβλέπει προσλήψεις τρίμηνων(!) αναπληρωτών. Οι αναπληρωτές, και ειδικά οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων, υποχρεώνονται, όπως όλα τα τελευταία χρόνια, να πηγαίνουν σε δύο, τρία ή και περισσότερα σχολεία. Φέτος δεν έχει προσληφθεί ούτε ένας εκπαιδευτικός στις Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΠ) και οι ελλείψεις σε παράλληλη στήριξη είναι τεράστιες. Στα μειονοτικά σχολεία δεν έχει προσληφθεί ούτε ένας εκπαιδευτικός στο τουρκόφωνο πρόγραμμα (ΠΕ73), ενώ από 130 αναπληρωτές που προσλαμβάνονταν κάθε χρόνο (στην προ μνημονίων εποχή) φέτος έχουν πάρει μόνο 19!
Η κυβέρνηση ψήφισε εν μέσω πανδημίας την αύξηση του ανώτατου αριθμού μαθητών ανά τμήμα από 22 σε 25 (κι ας λέει η Κεραμέως ανέκδοτα για “17 μέσο όρο”). Αλλά τα πράγματα σε κάποια σχολεία είναι πολύ χειρότερα. Για παράδειγμα, στο 9ο και 18ο Δημοτικό όπου οι τάξεις είναι πολύ μικρές και τα παιδιά πάρα πολλά. Στο Μουσικό Σχολείο, όπου τα παιδιά στεγάζονται σε ακατάλληλες αίθουσες τα τελευταία 23 χρόνια(!) παρότι επανειλημμένα κατέβηκαν στο δρόμο για αξιοπρεπή στέγαση, αλλά και το Μειονοτικό Γυμνάσιο-Λύκειο, όπου πέρσι μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς δώσανε έναν τεράστιο αγώνα για να δοθεί άμεση λύση στο στεγαστικό.
Εμπαιγμός και στοχοποίηση
Το σχολείο βρισκόταν υπό κατάληψη απ’ την αρχή της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, 2.000 διαδηλωτές και διαδηλώτριες πλημμύρισαν τους δρόμους της πόλης στις 23 Σεπτέμβρη, αντιπροσωπείες γονέων και εκπαιδευτικών συνάντησαν διαδοχικά το δήμαρχο Μανώλη Τσέπελη και τον περιφερειάρχη Χρήστο Μέτιο και το ζήτημα είχε φτάσει μέχρι τη Βουλή. Αλλά το Υπουργείο Παιδείας και η δημοτική αρχή, που είναι αρμόδια για το στεγαστικό των σχολείων, δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα. Κι έρχονται χθες οι δεξιές ηγεσίες του Εργατικού Κέντρου, της τοπικής ΕΛΜΕ, της ΟΙΕΛΕ και του ΣΙΕΛΒΕ και καλούν σε συνέντευξη τύπου, κάνοντας λόγο για “υγειονομική βόμβα” με 30-40 μαθητές ανά τμήμα και για “παραβατική συμπεριφορά του Μειονοτικού Σχολείου”! Και ούτε λόγος για την αποκλειστική ευθύνη των αρχών. Ποιος είναι υπεύθυνος για το κτιριακό; Δεν είναι το δημόσιο; Η δικαιολογία μέχρι τώρα ήταν ότι τα μειονοτικά σχολεία ήταν ιδιωτικά. Με νόμο που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση όμως, διοικούνται μεν από εκλεγμένη σχολική επιτροπή, αλλά κάτω από την πλήρη εποπτεία και έλεγχο του κράτους. Τέτοιες μεθοδεύσεις με ρατσιστικά και εθνικιστικά κίνητρα δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την προστασία της δημόσιας υγείας ούτε με την προάσπιση των εκπαιδευτικών δικαιωμάτων.
Ο μόνος δρόμος
Ο μόνος ασφαλής δρόμος για το άνοιγμα των σχολείων είναι η εξασφάλιση όλων των απαραίτητων αιθουσών, οι προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών, καθαριστριών, σχολιάτρων για τη λειτουργία τμημάτων μέχρι 15 μαθητών. Με θερμομέτρηση στην είσοδο, τακτικά δωρεάν τεστ, όχι δειγματοληπτικά, αλλά σε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς. Η απεργία είναι μονόδρομος για να επιβάλλουμε τις λύσεις μας και να βάλουμε φραγμό στην εγκληματική ανευθυνότητα της κυβέρνησης και της δημοτικής αρχής για τη δημόσια υγεία, τις εκπαιδευτικές μας ανάγκες, τις ζωές μας.
