Νίκη στην απεργία - αποχή της μειονότητας για ένα καλύτερο σχολείο



Από τις 20 Σεπτέμβρη βρίσκονται σε κινητοποιήσεις γονείς και μαθητές στα μειονοτικά σχολεία. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν με αφορμή το αίτημα των γονέων να εισαχθούν τα βιβλία των δημοσίων σχολείων στο ελληνόφωνο πρόγραμμα των μειονοτικών σχολείων. 


Μέχρι τώρα διδάσκονταν τα βιβλία του προγράμματος εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων (πρόγραμμα της Φραγκουδάκη). Ήταν βιβλία και εκπαιδευτικό υλικό πρωτοποριακά για την εποχή τους, που ενσωμάτωναν τη θεωρία των γλωσσικών κωδίκων του Bernstein για την γλωσσική υστέρηση των παιδιών των μειονοτήτων και της εργατικής τάξης, καθώς και τη θεωρία του Βourdieu για το πολιτισμικό κεφάλαιο που κληρονομεί το παιδί από την οικογένειά του και καθορίζει την επίδοσή του στο σχολείο. Ωστόσο το υλικό έχει αφεθεί στην τύχη του με αποτέλεσμα να μην έχει ανανεωθεί και επικαιροποιηθεί από την έκδοσή του. 


Η απεργία – αποχή ξεκίνησε από το 1ο Μειονοτικό Δημοτικό Σχολείο της Ξάνθης και επεκτάθηκε σε πάνω από 50 σχολεία σε Ξάνθη και Κομοτηνή. Η ανακοίνωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Μειονοτικού Σχολείου Ξάνθης λέει: «Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα ισότιμα, όπως όλα τα παιδιά της ελληνικής επικράτειας, να διδάσκονται τα βιβλία του δημοσίου, και να κατέχουν βιβλία ιστορίας και γεωγραφίας», κι αυτό είναι μόνο η αφορμή του ξεσηκωμού του κόσμου της μειονότητας. 


Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για άμβλυνση της πολιτικής των διακρίσεων σε βάρος της μειονότητας διαψεύστηκαν εξίσου οικτρά με τις προσδοκίες για τερματισμό της πολιτικής της λιτότητας. Ο ρατσιστικός νόμος του 2014, που αποκλείει τους εκπαιδευτικούς της μειονότητας από τη διδασκαλία του ελληνόγλωσσου προγράμματος, παραμένει σε ισχύ. 


Στοιχεία του Συνηγόρου του Πολίτη για το δήμο της Κομοτηνής περιγράφουν εύγλωττα την ανισότητα που υπάρχει στην εκπαίδευση. Στο δήμο Κομοτηνής υπάρχουν 15 μειονοτικά δημοτικά και 14 δημόσια δημοτικά σχολεία: τα δημόσια σχολεία έχουν 12 γυμναστήρια ενώ τα μειονοτικά 1, τα δημόσια σχολεία έχουν 3 βιβλιοθήκες, τα μειονοτικά έχουν 1, τα δημόσια σχολεία έχουν 17 εργαστήρια, τα μειονοτικά έχουν 5, τα δημόσια σχολεία έχουν 11 αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, τα μειονοτικά έχουν 4. Τα χρήματα που διανέμονται από την κρατική επιχορήγηση είναι 4.000 ευρώ ανά σχολείο στα δημόσια, 900 ευρώ ανά σχολείο στα μειονοτικά. Τα τελευταία χρόνια έχουν κλείσει πάνω από 60 μειονοτικά σχολεία και άλλα τόσα έχουν υποβαθμιστεί. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι φέτος έγιναν δέκα λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών για το τουρκόφωνο πρόγραμμα (42 έναντι των 52 που προσλήφθηκαν πέρσι). 


Καταπίεση


Είναι ολοφάνερο ότι «το παραμύθι "όλοι οι Έλληνες πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο ανεξάρτητα από θρησκεία ή καταγωγή" ακούγεται το ίδιο ειρωνικό στ' αυτιά των μελών της μειονότητας που βιώνει την καταπίεση και τις καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων με το παραμύθι της υποτιθέμενης οικονομικής ανάπτυξης που θα φέρει η λεγόμενη "μεταμνημονιακή εποχή" μέσα από κίνητρα για τους καπιταλιστές (φοροαπαλλαγές, ιδιωτικοποιήσεις, κλπ). Ίσα-ίσα, όσο περισσότερο προχωράνε με το κουτσούρεμα των δικαιωμάτων μας στην εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία, τόσο περισσότερο προσπαθούν να διασπάσουν την αντίσταση με το ρατσισμό και τη στοχοποίηση του κόσμου που συνεχίζει να παλεύει» αναφέρει η ανακοίνωση του ΣΕΚ. Και συνεχίζει: 


«Είναι ανάγκη επιτέλους να πάψει η διασπορά χυδαίων εθνικιστικών προκαταλήψεων περί "υποκινούμενης" μειονότητας ακόμα και μέσα στα ίδια τα συνδικάτα. Είναι υπεκφυγή να μιλάμε μόνο για τα "κλειστά σχολεία", ιδιαίτερα στον απόηχο των όσων συνέβησαν πριν από μερικούς μήνες στα μειονοτικά νηπιαγωγεία με ευθύνη της δεξιάς ηγεσίας του Διδασκαλικού Συλλόγου. Είναι υπόθεση όλου του εκπαιδευτικού κινήματος να παλέψει για μια μειονοτική εκπαίδευση με σεβασμό στη μητρική γλώσσα και την κουλτούρα των παιδιών, ένα σχολείο που δεν θα γκετοποιεί, αλλά θα παρέχει όλα τα απαραίτητα εφόδια στα παιδιά για να προχωρήσουν ισότιμα στις ανώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης. 


Η μάχη ενάντια στην υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση και, εν τέλει ενάντια στους ταξικούς φραγμούς στην παιδεία, είναι μια μάχη που ενώνει εκπαιδευτικούς και γονείς των φτωχών οικογενειών σε όλη τη χώρα. Με τη μειονότητα έχουμε δώσει κοινούς αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες, έχουμε σταθεί δίπλα-δίπλα στις απεργίες και στην αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες. Έτσι θα συνεχίσουμε, ενωμένοι στον αγώνα για μια καλύτερη παιδεία, για μια καλύτερη ζωή, για μια καλύτερη κοινωνία, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και την καταπίεση».

Τζεμαλή Μηλιαζήμ 
3/10/2018