Η Ξάνθη αλλά και ευρύτερα η Θράκη με βάση τα φετινά στοιχεία της Eurostat είναι η πιο φτωχή περιφέρεια της ΕΕ. Φυσικά δεν χρειαζόμαστε καμία Eurostat για να μας το πει αυτό, γιατί κάθε μέρα περπατώντας στις γειτονίες διαπιστώνουμε την εγκατάλειψη, την παρακμή, την φτώχεια και την δυστυχία που έχουν φέρει τα μνημόνια. Χιλιάδες νέοι άνθρωποι μεταναστεύουν στα ναυπηγεία της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Οι αγρότες εγκαταλείπουν την γη τους γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα κόστη παραγωγής. Η μόνη κανονικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι νέοι και η πλειοψηφία των κατοίκων είναι αυτή των μνημονίων. Δηλαδή οι μειωμένοι κατά 40% και 50% μισθοί, οι κομμένες συντάξεις, η ανεργία και τα χτυπημένα μεροκάματα.
Στην Ξάνθη, η διαχείριση των δεξιών δημάρχων που εφάρμοσαν με "θρησκευτική" ευλάβεια όλα τα μνημόνια έχει οδηγήσει στην απαξίωση των χώρων αναψυχής, σε κλειστές παιδικές χαρές και κλειστό κολυμβητήριο, σε πολύ άσχημη κατάσταση των πάρκων και των πεζοδρομίων, στην μηδενική μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα, στην απουσία δομών αστέγων-απόρων, κέντρων αναπήρων, κλπ. Με ευθύνη του μάλιστα ο Δήμος Ξάνθης απέχει από τη Δίχρονη Προσχολική Εκπαίδευση με πρόσχημα την έλλειψη κτιρίων. Το πρόβλημα της στέγασης του Μουσικού Σχολείου χρονίζει, ιστορικά κτίρια όπως η Καπναποθήκη “Π” ρημάζουν ενώ από την άλλη τα λεφτά περισσεύουν για τις φιέστες του καρναβαλιού και των γιορτών της παλιάς πόλης. Όλη η πανέμορφη περιοχή της Σταυρούπολης αφέθηκε στην τύχη της.
Μας παριστάνουν τους επιτυχημένους διαχειριστές που προσπαθούν για το καλύτερο στα πλαίσια της “άσχημης οικονομικής κατάστασης της χώρας”. Πόσο πετυχημένοι; Όσο οι πρώην συνεργάτες και συνοδοιπόροι του δήμαρχου στη ΝΔ, που βάζουν τώρα πλώρη για τη δημοτική αρχή: Ο Λύρατζης, που χρεοκόπησε την Αναπτυξιακή και ο Τσέπελης, που άφησε ένα φέσι 1εκ. ευρώ από παράνομες μειώσεις μισθών στους εργαζόμενους της ΔΕΥΑΞ, τα οποία φορτώθηκαν στους λογαριασμούς των δημοτών.
Ποιοι οι στόχοι και οι πρωτοβουλίες που θέτει η Ανταρσία στην Ξάνθη μέσα αλλά κι έξω από το δημοτικό συμβούλιο;
Οι στόχοι και οι πρωτοβουλίες που θέτει η Ανταρσία στην Ξάνθη μέσα αλλά και έξω από το δημοτικό συμβούλιο είναι, να αποκτήσει ρίζες σε όλες τις γειτονίες της Ξάνθης. Να στηρίξει τους εργατικούς, αντιρατσιστικούς και αντιφασιστικούς αγώνες, τους αγώνες τις μειονότητας, τους αγώνες των γυναικών, τους αγώνες των ανθρώπων που έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Τους αγώνες των νοσοκομειακών γιατρών, των δασκάλων που παλεύουν για διορισμούς και την στήριξη της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και υγείας. Μέσα στο δημοτικό συμβούλιο θέλουμε να γίνουμε η ντουντούκα της αντίστασης, των συνδικάτων, του αντιφασιστικού κινήματος, της μειονότητας, των φοιτητών, των συλλόγων και τοπικών επιτροπών. Θέλουμε πρωτοβουλίες που να συσπειρώνουν και να ενισχύουν τα κομμάτια που αγωνίζονται, συνδέοντάς τα με τα τοπικά συνδικάτα και τον κόσμο της γειτονιάς.
Στόχος μας είναι να παλέψουμε και στο δημοτικό συμβούλιο για την αντικαπιταλιστική εναλλακτική, κόντρα στη λογική της διαχείρισης του συστήματος. Δεν πρόκειται να συναινέσουμε σε Δημάρχους-διαχειριστές της φτώχειας των πολλών και των μεγάλων συμφερόντων των λίγων. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η έξοδος από την κρίση θα έρθει διεκδικώντας την άμεση διαγραφή του χρέους, την κρατικοποίηση των τραπεζών κάτω από εργατικό έλεγχο, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, τον αγώνα για ανοιχτά σύνορα ενάντια στο ρατσισμό, τον εθνικισμό, τους πολέμους και τους εξοπλισμούς.
Τι έχουν σημάνει για τη μειονότητα δέκα χρόνια μνημόνια αλλά και η όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στον ελληνικό και τουρκικό καπιταλισμό;
Ο μειονοτικός πληθυσμός, ούτως ή άλλως ένα από τα πιο φτωχά κομμάτια της κοινωνίας έχει χτυπηθεί βαρύτατα από τη λιτότητα αλλά ταυτόχρονα υφίσταται τον ρατσισμό και την καταπίεση από την μεριά του κράτους. Πολλές φορές από τα κυρίαρχα μέσα, οι πολίτες παρουσιάζονται περίπου ως “απειλή για το έθνος”, αλλά και ως πολίτες που είναι και «πρέπει» να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Η δική μας αριστερά πάλεψε σταθερά ενάντια στην καταπίεση της μειονότητας, απ' τον καιρό που μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων ήταν κλεισμένο πίσω απ' τις μπάρες, που με τα μέτρα "διοικητικών οχλήσεων" το ελληνικό κράτος αφαιρούσε την ιθαγένεια από δεκάδες χιλιάδες πολίτες και από τον καιρό που οι φασίστες επιχειρούσαν πογκρόμ κατά της μειονότητας και ωθούσαν σε πολεμική εμπλοκή στα Βαλκάνια. Υπερασπιζόμαστε πάντα το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της μειονότητας και απαιτούμε το σεβασμό των δικαιωμάτων της. Αντίστοιχη θα πρέπει να είναι και αντιμετώπιση και των άλλων αριστερών δυνάμεων.
Πώς μπορούμε να σταματήσουμε την φασιστική απειλή;
Μπορούμε να φράξουμε το δρόμο του ρατσισμού και της φασιστικής απειλής δίνοντας τις μάχες όλοι μαζί, μειονότητα, πλειονότητα, εργατικό κίνημα. Ένα σημαντικό παράδειγμα ενιαίου μετώπου ήταν η συμβολή μας στο κλείσιμο για δεύτερη φορά, των γραφείων-ορμητηρίων των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής. Τότε οργανώσαμε μια μεγάλη διαδήλωση με συμμετοχή του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, οχτώ πρωτοβάθμιων σωματείων, του φοιτητικού συλλόγου και όλης της αριστεράς. Τέτοιες πρωτοβουλίες και τέτοιες δράσεις οδηγούν σε νίκες το εργατικό και αντιφατικό κίνημα.
Οι αγώνες που δώσαμε όλοι μαζί τα προηγούμενα χρόνια και θα δώσουμε και τα επόμενα είναι η βασική παρακαταθήκη για την διάλυση των καχυποψιών και των προκαταλήψεων που καλλιεργούνται συστηματικά από την κυρίαρχη προπαγάνδα. Πρωτοβουλίες όπως η συνάντηση με τους Τούρκους συντρόφους στα σύνορα για να καταγγείλουμε τις απελάσεις και τα βασανιστήρια προσφύγων από την αστυνομία, ακόμη και από παρακρατικές συμμορίες στον Έβρο είναι πολύ σημαντικές. Η φετινή 16 Μάρτη ήταν σταθμός του διεθνούς κινήματος και απάντηση στο μακελειό στη Ν. Ζηλανδία.
Ζούμε μαζί, στην Ξάνθη, την πιο φτωχή πόλη της χώρας και αρνούμαστε να δεχθούμε ότι η μοίρα μας είναι να ψάχνουμε απεγνωσμένα δουλειά στο εξωτερικό για να μπορούμε να ζήσουμε και να θρέψουμε τα παιδιά μας. Γι' αυτό είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε μέχρι τέλους τη μάχη ενάντια στη λιτότητα, τον εθνικισμό και το ρατσισμό.
